piątek, 30 maja 2014

Wrony przyznane

Finał XI edycji Konkursu Literackiego dla młodzieży szkół podstawowych, gimnazjów i szkół średnich powiatu szamotulskiego o Złotą, Srebrną i Brązową Wronę odbył się w miniony piątek (tj. 23 maja) w sali kinowej WOK.
źródło: facebook.com/BibliotekaWronki
Byliśmy tam i my by z dumą towarzyszyć naszym kolegom podczas wręczania nagród.  
Tak, tak!!! Uczniowie Zespołu Szkół Nr 2 im. Stanisława Konarskiego we Wronkach, zdobyli kolejno Złotą, Srebrną oraz Brązową Wronę w kategorii szkół średnich.
Oto utwory naszych kolegów, które zyskały uznanie Jury:

ZŁOTA WRONA

Klaudia Saguła Kl. III TA

SREBRNA WRONA

Marika Przybysz kl. I TA
 
BRĄZOWA WRONA
Bartosz Jezierski kl. I TA





 
Na konkurs nadesłano 69 humorystycznych wierszy, fraszek, aforyzmów na temat środowiska szkolnego. Jury w składzie: Iwona Smarsz - przewodnicząca (vice dyr. Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej i Centrum Animacji Kultury w poznaniu), Stanisław Szwarc (członek Stowarzyszenia Twórczego Artystyczno - Literackiego w Krakowie, poeta i prozaik) oraz Jerzy Grupiński (członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich w Poznaniu, inicjator konkursu) przyznali nagrody w trzech kategoriach wiekowych: szkoła podstawowa, gimnazjum i szkoła średnia. Ponadto Jury przyznało jedną nagrodę specjalną im. Agnieszki Bartol.

źródło: facebook.com/BibliotekaWronki
źródło: facebook.com/BibliotekaWronki
źródło: facebook.com/BibliotekaWronki

Oto laureaci Złotej, Srebrnej i Brązowej wrony w towarzystwie pana Jerzego Grupińskiego

źródło: facebook.com/BibliotekaWronki
Opiekunem naszych laureatów była niezastąpiona pani Barbara Sawala
Serdecznie gratulujemy talentu literackiego, życząc kolejnych tak spektakularnych sukcesów!


Poniżej prezentujemy wiersze naszych laureatów.

ZŁOTA WRONA
Szkoło! Piekło moje! Ty jesteś jak horror!
Ile sprawdzianów trzeba napisać, ten tylko się dowie,
Kto Cię ukończył! Dziś koszmar Twój w całej odsłonie
Widzę i opisuję, bo nie tęsknię po Tobie.
Języku polski, co wszędzie rozsiewasz obawy
I uczysz wszystkich ortografii! Ty, co teksty
Analizujesz i lektury czytać nam rozkazujesz!
Gdy jako dziecię matematykę poznałam,
To płacząca pod opiekę matki się udałam.
Ułamki, funkcje, Pitagorasa twierdzenie!
Niby wytłumaczone, a nic o was nie wiem.
Niemieckim nie powrócisz na ojczyzny łono
Musisz się uczyć, kiedy mur obalono.
Na historii mam trochę nietęgą minę
Dziejów Rzymu się uczę, a w Polsce żyję.
Na geografii poznaję atmosfery budowę
A nie wiem, na jakich glebach zasadzić zboże.
Na lekcji dużo materiału do omówienia.
Normalne, że jest to nie do zrobienia
Po szkole mnóstwo zadania domowego
A szkoła jest właśnie od zrealizowania tego.
A wszystko połączone jak szprychy w kole.
Najlepszym czasem jest przerwa w szkole!


SREBRNA WRONA
Matematyko, królowo moja.
Gdzie jest przyczyna Twoja?
Dlaczego porzucasz mnie na rozdrożach?
Błądzę w obliczeniach, niczym w przestworzach.
Kilometry obliczeń, ciężkiego trudu.
Potrzebuję jakiegoś cudu.


BRĄZOWA WRONA
Och Fizyko, moja droga
Czemuś dla mnie taka sroga,
Wciąż teorią atakujesz
Sznurem wzorów mnie związujesz.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz